Ινομυώματα - WEBSITE X5 UNREGISTERED VERSION - astranik (Αστρολόγος Ερευνητής)

Κύριο Μενού:

Ινομυώματα

Θέματα Υγείας > ΓΥΝΑΙΚΑ

Τι είναι τα ινομυώματα

Τα ινομυώματα είναι καλοήθης όγκοι της μήτρας που προέρχονται από το μυϊκό τοίχωμα. Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται είναι λειομυώματα, αδενομυώματα. Τα ινομυώματα μπορούν να μεγαλώσουν μόνα τους ή σε ομάδες. Το μέγεθός τους διαφέρει από πολύ μικρά 1 εκ., έως πολύ μεγάλα 10-15 εκ. ή και μεγαλύτερα.

Παρουσιάζονταί σε γυναίκες γόνιμης ηλικίας,ενώ υποστρέφουν και εξαφανίζονται στην εμηνόπαυση. Κάποιες φορές δημιουργούν βαριά συμπτώματα, έτσι ώστε να εμποδίζουν τη φυσιολογική διαβίωση της γυναίκας. Άλλες φορές περνούν απαρατήρητα χωρίς να δημιουργούν συμπτώματα και βρίσκονται τυχαία σε γυναικολογική ή υπερηχογραφική εξέταση. Μερικές φορές δημιουργούν πόνο και αιμορραγίες στην περιόδο. Τα ινομυώματα μπορεί να πιέζουν την κύστη ή το έντερο και να δημιουργούν συχνοουρία ή δυσκοιλιότητα.

Ποιές γυναίκες έχουν ινομυώματα;

Πολλές έρευνες έχουν γίνει για να διαπιστωθεί σε ποιές γυναίκες παρουσιάζοντια πιο συχνά. Έχει βρεθεί ότι:

" Τα ινομυώματα υπάρχουν σε γυναίκες γόνιμης ηλικίας.

" Είναι πιο συχνά σε υπέρβαρες γυναίκες

" Παρουσιάζονται σε πολλά μέλη στην ίδια οικογένεια

" Γυναίκες που αποκτούν παιδιά σε μικρή ηλικία, παρουσιάζουν λιγότερα και μικρότερα ινομύωμα.

Που αναπτύσσονται τα ινομυώματα

Τα ινομυώματα αναπτύσονται στο μυικό τοίχωμα της μήτρας. Ανάλογα με την τοποθεσία της μήτρας που αναπτύσσονται χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες και δίνουν διαφορετικά συμτώματα :

" Υποβλενογόνια. Αναπτύσσονται κάτω από την εσωτερική επένδυση της μήτρας

(ενδομήτριο). Συνήθως δημιουργούν αιμοραγίες,υπογονιμότητα.

" Ενδοτειχωματικά. Αναπτύσσονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας.

Συνήθως δεν δίνουν συμτώματα όταν είναι μικρά.

" Υποορογόνια. Αναπτύσσονται στο εξωτερικό μέρος της μήτρας.

Όταν μεγαλώσουν, πιέζουν ουροδόχο κύστη ή έντερο.

Ποιά συμπτώματα δημιουργούν τα ινομυώματα

Τα ινομυώματα μπορεί να είναι ασυμτωματικά. Άλλες φορές μπορούν να δημιουργήσουν:

" Αιμορραγίες στην περίοδο, και πόνο(δυσμηνόρροια).

" Αιμορραγίες ανάμεσα στις περιόδους.

" Αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά.

" Συχνοουρία, δυσκοιλιότητα.

" Πόνος κατά την επαφή.

" Προβλήματα γονιμότητας, όπως, αδυναμία σύλληψης, αποβολές, πρόωροι τοκετοί.

Πως δημιουργούνται τα ινομυώματα

Διάφορες θεωρίες υπάρχουν για τη δημιουργία των ινομυωμάτων.

Η αιτία θα μπορούσε να είναι

-ορμονική (επίπεδα οιστρογόνων),

-γενετική (συχνά στην ίδια οικογένεια),

-περιβαλλοντική ή ο συνδυασμός και των τριών.

Πιθανόν η ύπαρξή τους είναι γενετική, αλλά η αύξηση τους (μέγεθος), θα πρέπει να εξαρτάται από το επίπεδο των ορμονών και διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Μπορούν τα ινομυώματα να μεταλλαχθούν σε καρκίνο

Τα ινομυώματα συνήθως είναι καλοήθη. Έχουν ένα πολύ μικρό ποσοστό (0,1% έως 0,5%) να μεταλλαχθούν σε καρκίνο.Πρέπει να βρίσκονται υπο παρακολούθηση και να ελέγχονται σε κάθε επίσκεψη.

Ξαφνική αύξηση του μεγέθους ενός ινομυώματος, θα πρέπει να μας βάλει σε υποψία.

Η διάγνωση των ινομυωμάτων

Κατά τη γυναικολογική εξέταση ο γιατρός μπορεί να βρει το μέγεθος της μήτρας αυξημένο ή να ψηλαφήσει τα ινομύωματα. Το υπερηχογράφημα θα αναδείξει τον αριθμό των ινομυωμάτων, το μέγεθός, και τη θέση τους στη μήτρα. Συνήθως το υπερηχογράφημα είναι αρκετά διαγνωστικό. Σε περίπτωση αμφιβολίας μπορεί να συστηθεί μαγνητική ή αξονική τομογραφία,.

Θεραπεία των ινομυωμάτων

Πριν δοθεί η θεραπεία ο γιατρός θα λάβει υπόψη του:

" Τη βαρύτητα των συμπτωμάτων

" Την επιθυμία της γυναίκας να τεκνοποιήσει.

" Το μέγεθος του ή των ινομυωμάτων.

" Την τοποθεσία που βρίσκονται.

" Την ηλικία της γυναίκας.

Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν συμπτώματα και τα ινομυώματα είναι μικρού μεγέθους, συνήθως δεν χρειάζεται θεραπεία. Ελέγχονται περιοδικά, ώστε να παρακολουθούμε την εξέλιξή τους. Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική, ή χειρουργική.

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει

· Ελαφρά παυσίπονα, σε περίπτωση πόνου.

· Ορμόνες (GnRHa agonist) που συχνά δημιουργούν μείωση των ινομυωμάτων.

Ορμόνες χορηγούνται,όταν χρειάζεται και πριν τη χειρουργική αφαίρεση για να μειώθεί το μέγεθος των ινομύωματων και να είναι πιο ανώδυνο το χειρουργείο .

Η χειρουργική θεραπεία δίνει την οριστική λύση.

Τα ινομυώματα αφαιρούνται χειρουργικά όταν είναι μεγάλα (μεγαλύτερα από 5 cm) και συμπιέζουν κύστη ή ορθό. Όταν υπάρχει αιμορραγία και αναιμία ή όταν είναι αιτία υπογονιμότητας.

Περιλαμβάνει:

· Ινομυοματεκτομή. Αφαιρείτε το ή τα ινομυώματα χωρίς να πειραχτεί υγιής ιστός της μήτρας. Η ινομυοματεκτομή μπορεί να γίνει με λαπαροτομία , λαπαροσκοπικά η υστεροσκοπικά . Αυτό το καθορίζει, το μέγεθος, ο τύπος και η θέση του ινομυώματος. Σε ινομυωματώδη μήτρα, (μήτρα με πολλούς πυρήνες ινομυωμάτων)υπάρχει περίπτωση,μετά από καιρό να αναπτυχθούν ξανά ινομυώματα.

· Υστερεκτομή. Αφαιρείται ολόκληρη η μήτρα. Η θεραπεία είναι ριζική. Υστερεκτομή γίνεται σε γυναίκες που δεν μπορούν πλέον να τεκνοποιήσουν, τα συμπτώματα είναι πολύ βαριά και η μήτρα είναι ινομυωματώδης.

Πάντα θα πρέπει να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ της ασθενούς και γιατρού για την καλύτερη θεραπεία.